کرتین وال مازندران

روش های اجرای نمای کرتین وال؛ شیشه و متریال

در این مقاله به بررسی دقیق دیتیل اجرای نمای کرتین وال می‌پردازیم و هرآنچه که برای نصب و اجرای نمای کرتین وال نیاز است را به صورت دقیق مورد بررسی قرار می‌دهیم.گروه صنعتی نگین شرق آمادگی دارد تا نمای کرتین وال مازندران مورد نیاز شما را فراهم نماید.

قبل از هر چیز بهتر است با تعاریف اساسی و اولیه در مورد قسمت های مختلف این سازه بیشتر بدانیم.

تعریف های اساسی اصطلاحات کرتین وال
کرتین وال :

این اصطلاح اولین بار برای توصیف دیواره بیرونی ساختمان ها در قرون وسطی استفاده شد. اما در عصر جدید می بینیم که از این سیستم در کلیسای جامع Gothic استفاده شده است. امروزه اصطلاح curtain wall به این صورت تعریف می شود که هر نوع دیوار با هر جنسی که به منظور جلوگیری از  نیروی باد یا زلزله و وزن استفاده می شود. البته این سیستم در مناطق ساحلی به دلیل وزش بادهای شدید بسیار مورد توجه است.

متریال و اجزای نمای کرتین وال

متریال و اجزای یک سیستم کرتین وال میتواند در دسته بندی های مختلفی قرار بگیرد. اما یکی از روش های دسته بندی آن به صورت زیر است:

نوع دیوار : استاندارد، سفارشی

نوع نصب: استیک، یونیتایز و موارد دیگر

نوع پوشش: پوشش بیرونی سفارشی، پوشش یونیتایز، پوشش بیرونی سیلیکونی یا SSG

نکته: منظور از دیوار نوع،جنس و ضخامت سازه اصلی کرتین وال است نه دیوار ساختمان

در ادامه بحث به بررسی متریال سیستم کرتین وال بر اساس نوع دیوار، نوع نصب و نوع پوشش آن می پردازیم تا مهندسان گرامی بتانند بر اساس نیاز پروژه از آن استفاده کنند.

نوع دیوار:

دیوارها معمولا به دو نوع استاندارد و سفارشی تقسیم بندی می شوند که هر کدام نیازمند سازه و استراکچر خاص خودش است. در این بخش به شما می‌گوییم که برای چه نوع دیواری از چه فریم و سازه ای باید استفاده کرد.

دیوار استاندارد:

در نوع استاندارد، جزئیات و اجزای طراحی شده توسط شرکت سازنده از قبل صورت گرفته است.

ابعاد دیوار استاندارد به طور معمول بین ۶.۵ تا ۸.۲ متر (۲۰ تا ۲۷ فوت.)  است

عرض قاب معمولا بین ۵۰mm (2 اینچ) یا ۶۳.۵ میلی متر (۲.۵ اینچ) و عمق قاب ۷۵ تا ۱۵۰ میلی متر (۳ تا ۶ اینچ) است.

دیوار سفارشی :

دراین مدل، جزئیات و قطعات طراحی شده به طور خاص برای یک پروژه یا گروه واحد از پروژه ها طراحی شده است.

مواد ومتریال این نوع دیوار در بازار موجود نیست و شرکت تولید کننده باید آن را تامین کند.

برای پروژه های در وسعت زیاد مقرون به صرفه نست.

به معمارو طاح اجازه یک طراحی دقیق و دلخواه را می‌دهد.

 

روش نصب

روش نصب دیوارها و سازه شیشه ای روی آن به دو دسته رایج استیک و یونادایز تقسیم بندی می شود. البته روش سومی هم دارد که البته قدیمی است و خیلی رایج نیست اما ما در نگین شرق جزییات آن را بررسی میکنیم. در این بخش فقط به بررسی مزایای آنها می‌پردازیم تا معماران و کارفرمایان بتوانند با توجه به نوع پروژه خود، بهترین گزینه را انتخاب کنند.

روش استیک STICK

·         به احتمال زیاد رایج ترین سیستم دیوار به خصوص در پروژه های کوچک روش استیک است.

·         در این روش، هر جزء از دیوار قطعه به قطعه در محل نصب می شود.

·         هر قسمت شامل یک یا دو عدد مولین (ریل افقی) و ریل عمودی است. بسته به ابعاد شیشه و سازه

·         نسبت به روش یونایدایز استاندارد تر است.

·         دارای حداقل اتصالات و متریال برای نصب است.

·         به دلیل دشواری در حمل و نقل نمی تواند در ابعاد بزرگ آن را پیاده سازی کرد؛ به همین دلیل برای پروژه های بزرگ بسیار مناسب نیست.

روش یونادایز UNIDIZED

·         این روش از سال ۱۹۸۰ مورد استفاده طراحان قرار گرفته است.

·         مناسب ترین و پر استفاده ترین روش برای پروژه های بزرگ و با ارتفااع بالا است.

·         سرعت نصب بالای این روش موجب می شود تا پروژه های بزرگ سریع تر به اتمام برسند.

·         قابلیت نصب آسان تر

·         به دلیل نوع اتصالات مقاومت بیشتری در برابر فشارهای سطحی به سازه دارد.

این سیستم قدیمی شامل یک قاب مشبک شبیه روش استیک است که قاب و فریم اصلی را تشکیل می دهد. درواقع این سیستم شامل چندین مولین افقی است.

این روش تا سال ۱۹۷۰ جزو محبوب ترین روش های اجرای کرتین وال بود. روش مولین و پنل ترکیبی از روش استیک و یونادایز است.

۲- روش Large Panel

·         پنل های بزرگ در واقع نوعی سازه از پیش ساخته شده است. اما در ابعاد بسیار بزرگ تر. عرض این سازه ۱۰ تا ۱۵ است و به طور معمول از فولاد ساخته می شود.

·         در این روش قاب از تمامی عناصر سازه به صورت یکجا حمایت می‌کند.

·         مورد استفاده در پروژه های بسیار کوچک

·         هزینه تعمیر و نگهداری و همچنین مشکلات فراوانی بالایی دارد.

۳-روش Window Wall

·         در این روش دیوار و سازه در لبه ساختمان نصب می شود و با استفاده از فریم های فلزی افقی از هم جدا می شوند.

·         مناسب برای ساختمان های مسکونی

·         قاب این سیستم به دلیل سادگی دارای وزن بسیار پایینی است.

گروه صنعتی نگین شرق آمادگی دارد تا نمای کرتین وال مازندران و دیتیل کرتین وال مازندران مورد نیاز شما را فراهم نماید.

انواع پوشش سازه کرتین وال

طبقه بندی سازه کرتین وال بر اساس نوع پوشش خارجی آن بر اساس نوع اتصال پوشش به فریم اصلی و سازه دسته بندی می شود. در این بخش به بررسی این دسته بندی می پردازیم.

دسته بندی نوع پوشش سازه به سه نوع تقسیم می شود. البته روش چهارمی هم وجود دارد که روشی قدیمی و غیر رایج است.

روش EXTERIOR BATTEN

این روش متداول ترین روش اجرای نمای شیشه ای است. این روش به دلیل وجود قسمت بزرگ و ضخیم برای اتصال پوشش به سازه، به این صورت نام گذاری شده است.

این متد دارای یک سازه ضخیم است که وظیفه نگهداری و حمایت از اجزای مختلف پوشش (مانند شیشه، اتصالات و اجزای آب بندی و عایقی) را بر عهده دارد.

قسمت Batten در این سیستم توسط یک پیچ فولادی از بیرون سازه به بدنه پیچ می شود و باعث اعمال فشار به اتصالات می شود. این فشار باعث آب بندی و عایق شدن بیشتر اتصالات پلاستیکی و شیشه می شود.

در این روش شیشه و واشرهای عایق بندی از بیرون نصب می شود.

واشر داخلی هم از انتقال هوا داخل و بیرون جلوگیری می کند.

پوشش سیلیکون (SSG)

پوشش دو طرفه (۲SSG): در این روش دو طرف از لبه پوشش بیرونی با استفاده از چسب یا پوشش سیلیکونی به قاب اصلی متصل میشود. این متد با استفاده از دستگاه فشار به صورت دقیق بر روی قاب چسبانده می شود. این روش می تواند در محل نصب شیشه انجام شود.

پوشش دو طرفه (۴SSG): در این روش هر چهار لبه پوشش به چسب سیلیکونی آغشته میشود و به فریم چسبانده می شود. در روش ۴SSG بار سطح به صورت یکنواخت به کل پوشش منتقل می شود.

روش های دیگر:

۱-روش Channel Glazing

چنل یا پکت روشی برای نگهداری پوشش شیشه ای پنجره های سازه شیشه ای است.

از این روش معمولا برای پوشش قسمت های خاص نما است. برای مثال ممکن است قسمتی از سازه دارای شکل هندسی خاصی است که نمی توان به روش های دیگر آن را اجرا کرد.مثلا گوشه های سازه و قسمت های مثلثی غیر متوازن

۲-روش Structural gasket

این روش در سال های دهه ۱۹۵۰ توسط صنعت خودرو معرفی شده و سپس در دهه ۱۹۶۰ در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار گرفت.

این پوشش دارای ۲ قسمت به نام های Lockstrip‌ و Gasket است. قسمت Lockstrip‌ باعث می شود تا سازه به صورت دقیق به بدنه بچسبد و همچنین با سفت کردن آن می توان سطح عایقی پوشش را افزاش داد. زیرا با سفت کردن این بخش میتوان به بخش Gasket یا واشرهای عایقی فشار آورد تا هم سازه را مستحکم کرد و هم سطح عایقی را افزایش داد.